Księga Rodzaju (1 Księga Mojżeszowa) 2,5-3,24 -> UPADEK CZŁOWIEKA 

Artykuł najlepiej oglądać na całej szerokości ekranu. Jeśli wyświetla się tylko w jednej kolumnie, kliknij tutaj.

Konspekt kazania Czesława Bassary wygłoszonego w zborze w Bydgoszczy 13 czerwca 2010 r.

„Rozległ się grzmot twój jak turkot kół, Błyskawice oświetliły świat, Ziemia zadrżała i zatrzęsła się.” (Ps 77,19)

W historii zbawienia trzęsienia ziemi towarzyszyły ważnym wydarzeniom. Postrzegano je jako wyraz świętości, panowania i potęgi Boga. Najstarsza Księga Starego Testamentu mówi: „On góry przenosi niepostrzeżenie, przewraca je w swoim gniewie. Przesuwa ziemię z jej miejsca, tak że jej podstawy się chwieją.” (Job 9,5-6)

W proroctwach Starego Testamentu trzęsienie ziemi bywało znakiem sądu, a także znakiem zaangażowania Boga w sprawy świata. „W bryły rozleci się ziemia, w kawałki rozpadnie się ziemia, zatrzęsie się i zachwieje się ziemia.” (Iz 24,19).

O trzęsieniach ziemi jako o znakach Swojego powtórnego przyjścia mówił Pan Jezus. „Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu, i będzie głód, i mór, a miejscami trzęsienia ziemi.” (Mt 24,7).

1. Trzęsienie na Górze Synaj

„A góra Synaj cała dymiła, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu. Jej dym unosił się jak dym z pieca, a cała góra trzęsła się bardzo.” (2 Moj 19,18) Synaj to góra złej nowiny, bo pokazuje, że przed Bogiem jesteśmy winni.

2. Trzęsienie na Górze Golgocie

„I oto zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, od góry do dołu, i ziemia się zatrzęsła, i skały popękały” (Mt 27,51) „A setnik i ci, którzy z nim byli i strzegli Jezusa, ujrzawszy trzęsienie ziemi i to, co się działo, przerazili się bardzo i rzekli: Zaiste, ten był Synem Bożym.” (Mt 27,54). Po tym trzęsieniu nie ma już bariery w drodze do Boga. Golgota to góra wybawienia!

3. Trzęsienie na Górze Oliwnej

„I oto powstało wielkie trzęsienie ziemi, albowiem anioł Pański zstąpił z nieba i przystąpiwszy odwalił kamień i usiadł na nim.” (Mt 28,2) Góra Oliwna to góra zwycięstwa. Wieść o zmartwychwstaniu Pana Jezusa jest dziś sednem wiary chrześcijańskiej.

4. Trzęsienie w Filippi

„Nagle powstało wielkie trzęsienie ziemi, tak że się zachwiały fundamenty więzienia i natychmiast otworzyły się wszystkie drzwi, a więzy wszystkich się rozwiązały.” (Dz 16,26). Trzęsienie ziemi to znak wolności. W ten sposób ewangelia dotarła do Europy!

Zatrzęsły się góry Synaj, Golgota, Oliwna, nawet więzienie w Filippi! Skały popękały! A co z Tobą? Kiedy przed Bogiem zatrzęsiesz się Ty? Kiedy uznasz Go za swojego Zbawiciela i Pana?

Czesław Bassara
e-mail: czesław7[symbol_małpki]eta.pl
www: www.proword.eu/pl

Prezentowana tu metoda nosi nazwę metody Västerasa (od miasta, w którym ją opracowano). Nadaje się zarówno do indywidualnego studium, jak i do studium grupowego.

Polega na notowaniu swojej relacji wobec czytanego fragmentu za pomocą trzech znaków: pytajnika (?), wykrzyknika (!) i strzałki (↑).

1) Zrób na marginesie pytajnik, jeżeli czegoś nie rozumiesz;
2) wykrzyknik, jeżeli dane miejsce przynosi ci szczególne oświecenie (odkryłeś w nim nową dla siebie prawdę, której sobie dotychczas nie uświadamiałeś lub uświadamiałeś ją sobie mgliście, albo też odkryłeś ją na nowo i uważasz ją za istotną);
3) strzałkę, jeżeli odbierasz dane słowo jako wezwanie, skierowane do Ciebie osobiście przez Pana.

Wykorzystanie metody Västeras'a w Namiocie Spotkania (osobistej modlitwie):

1) Zacznij od oczyszczenia i napełnienia Duchem Świętym:

• Wyznaj Bogu wszystkie swoje grzechy;
• Ufaj, że grzechy Bóg przebacza na podstawie wiary;
• Wiarą przyjmij przebaczenie i podziękuj za nie;
• Krótko poproś Boga, aby napełnił Cię Swoim Duchem;
• Ufaj, że napełnienie Duchem Świętym jest (jak wszystko, czego Bóg udziela) darem łaski, przyjmowanym przez wiarę, a nie sprawą tego, co czujesz;
• Ufaj, że Bóg napełnił Cię swoim Duchem. Podziękuj Mu za to.  

2) Wybierz fragment;
3) Przeczytaj fragment dwa razy. Podczas drugiego czytania zapisuj odpowiednie znaki, zgodnie z przedstawioną tu metodą.
4) Módl się:

• Uwielbiaj Boga w każdej z odkrytych prawd i dziękuj Mu za nie;
• proś Boga, aby Duch Święty umacniał Cię i prowadził we wszystkim, co odkryłeś;
• spotkaj się z innym wierzącym i podziel się z nim tym, co odkryłeś i tym, czego nie rozumiesz. Jeśli jesteś członkiem małej grupy biblijnej, możesz to uczynić podczas spotkania tejże grupy. Jeśli nie, porozmawiaj z kimś w inny sposób lub chociaż koresponduj z jakimś wierzącym, wykorzystując pocztę elektroniczną. Dzielenie się z innymi wierzącymi jest Bożym sposobem na chrześcijański wzrost, który dokonuje się tylko w Ciele Jezusa, nigdy w samotności. 

Wykorzystanie metody Västeras'a w Studium Biblijnym:

1. Spotkanie nie powinno trwać dłużej, niż 1,5 godziny.
2. Rozpocznijcie punktualnie i nie czekajcie na spóźnialskich.
3. Jeśli macie w zwyczaju pić kawę (herbatę) podczas spotkania, przygotujcie ją przed spotkaniem, aby studium rozpocząć punktualnie;
4. Pamiętajcie, aby na spotkaniu nie zbaczać z tematu i nie omawiać rzeczy, które wykraczają poza temat spotkania.
5. Podczas jednego spotkania powinien być rozważany cały rozdział danej księgi. Krótsze fragmenty nie sprzyjają widzeniu prawd w kontekście i powodują, że grupa zbytnio rozwodzi się nad szczegółami. 
6. Plan spotkania:

• 5 min: Modlitwa spontaniczna.
• 15 min: Czas dzielenia.  W tym czasie niech każdy, kto chce, podzieli się tym, co przeżył w czasie ostatniego tygodnia, a także co odkrył i czego nie rozumie z tekstów, które rozważał podczas codziennych Namiotów Spotkań. Jeśli 15 minut okaże się za krótkim czasem, wróćcie do tego po spotkaniu.
• 10 min: Każdy w ciszy czyta fragment metodą Västeras'a.
• 15 min: Dzielenie się i dyskusja nad odkrytymi prawdami (!).
• 15 min: Dzielenie się i dyskusja nad nad osobistymi wezwaniami (↑).
• 25 min: Rozważanie niejasności (?). 
• 5 min: Modlitwa spontaniczna. Koniec spotkania.
• Po spotkaniu (dla chętnych, którzy jeszcze mają czas) można wrócić do rzeczy, których nie udało się omówić.