Gdy rozmyślam, Święty Boże,

Że Anioły kochasz Ty,

Lub tych, co są na Twym dworze -

Duchy, których nie tknął zły,

To mój rozum pojąć może,

Żeś Ty wielki, święty Bóg;

Godnie wielbię Cię w pokorze,

Chyląc się u Twoich nóg.

To, że kochasz. Boże Święty,

Sprawiedliwe sługi Swe,

Którzy służą Tobie wiernie.

Godnie świecą Imię Twe,

To mój rozum pojąć może -

Żeś Ty wielki, święty Bóg.

Śmiem to wyznać też w pokorze

I hołd złożyć u Twych nóg.

Lecz gdy słyszę tę nowinę,

Żeś kochając, nawet, mną

Nie pogardził, zmywasz winę

Świętą Jezusową krwią -

Tego rozum nie pojmuje,

Jak w miłości wielkiś Ty!

Sercem tylko Jej doznaję

I wdzięczności ronię łzy.