Gdy słońce zajdzie nad naszą ziemią,

Niebiański ranek zaświta nam,

Przyjdzie kres wszystkim troskom, cierpieniom,

Gdy słońce zajdzie u niebios bram.

Gdy słońce zajdzie, nieba jasnego,

Chmury, ni burze nie zaćmią już.

O, dniu radośći, szczęścia wiecznego,

Gdy słońce zajdzie wśród rajskich zórz!

Gdy słońce zajdzie, Bóg mnie powita;

"O sługo dobry, skończyłeś bieg."

Ma grzeszna przeszłość łaską zakryta,

Gdy słońce zajdzie na tamten brzeg.