Do grobu proch kładziemy,

Gdzie spocznie drogi brat.

Żegnamy na tej ziemi

Ten zwiędły życia kwiat.

My wieńce ci składamy...

Czy patrzysz na nie rad?

Do Domu wyprawiamy

/ Wszak żegnasz już ten świat /x2

Do domu rodzinnego

Nas wzywa wszystkich Bóg,

Do życia spokojnego,

Gdzie nie ma żadnych trwóg.

Na łonie Ojca w niebie,

— Tam cisza wiecznie trwa

— Tam czeka On na ciebie.

/ Spoczynek błogi da. /x2