U Pańskich nóg posłusznie już

Swe życie całe teraz złóż!

On Swą ofiarą kryje cię,

A pokój twój jest tylko w Nim.

Spij błogim snem, Aż minie cień,

Aż wzejdzie nowy dzień, wieczny dzień.

Nie zginie to nasienie cne,

Które Bóg posiał w życie twe;

Wstaniesz ku Jego chwale, czci,

Jego wspaniałość ujrzysz ty.

Już bieg twój, bracie (siostro), skończy się,

Do Siebie Pan odwołał cię!

Idziesz do Niego w niebios włość,

— Dość już cierpienia, znoju dość.

Znów ciebie wezwie z grobu Pan:

„Pójdź miły mój, w niebieski stan!

Już przyszedł dzień, gdy stanąć masz

Wśród sal weselnych ze Mną wraz!"

Minie doczesnej burzy czas;

Gdy przyjdzie Pan, z Nim przyjdziesz wraz!

Jak błogi będzie wtedy dzień,

Wśród wiecznych chwał i wiecznych pień

Z Nim stanąć wraz, Gdy minie czas,

Śmieć patrzeć wiecznie już w Jego twarz!