Do widzenia w onym lepszym kraju,

Gdzie się słońce więcej nie ukrywa,

Gdzie są dusze w wiecznie błogim raju,

Gdzie z drzew liści mroźny wiatr nie zrywa;

Gdzie łagodne rajem wioną tchnienia,

— Do widzenia? Z Bogiem! Do widzenia!

Do widzenia w onym lepszym mieście,

Które Pan Bóg w niebie ugruntował,

Gdzie nad skarby świata droższe szczęście

Swym zbawionym Jezus przygotował;

Gdzie witają wiernych chwały pienia,

— Do widzenia! Z Bogiem! Do widzenia!

Do widzenia w onej lepszej dobie,

Gdzie w światłości chodzić już będziemy,

Gdzie swobodnie rozwiniemy w sobie,

Co nie mogło dojrzeć tu na ziemi;

Gdzie goryczy nie masz rozłączenia,

— Do widzenia! Z Bogiem! Do widzenia!

Do widzenia tam u tronu Pana,

Gdzie Miłego swego zobaczymy,

Gdzie nam wieczna świętość będzie dana

I gdzie Zbawcy wieczny hołd złożymy;

U czystego żywych wód strumienia,

— Do widzenia! Z Bogiem! Do widze¬nia!