606. Jaśnieje wewnętrzne wszech chrześcijan życie
Kolejność prezentacji V1 V2 V3 V4 V5
Zwrotka 1
Jaśnieje wewnętrzne wszech chrześcijan życie,
Choć słońca na zewnątrz opalił ich żar;
Czym Władca niebieski obdarzył ich skrycie,
Nieznane jest światu, a cudny to dar.
To, czego nikt nie wie, co tajnie się krzewi,
Promienną światłością umysły ich zdobi
I tym ich do Bożej godności sposobi.
Zwrotka 2
We wszystkim Adama są dziećmi zwykłymi,
Z ziemskości znamieniem kazano im żyć
I krewkość cielesna ich dręczy na ziemi,
Jak wszyscy codziennie jeść muszą i pić.
Jak wody i chleba, spoczynku im trzeba.
Szczególna od innych nie różni ich cnota,
Prócz tego, że gardzą marnością żywota.
Zwrotka 3
Lecz w duchu z Boskiego są szczepu zrodzeni,
Bo Pan przez Swe słowo w nich życie tchnął Swe.
Iskierka wytryska z niebiańskich płomieni
— Żar nowy, noc nową wciąż du¬szom ich śle;
A kiedy tam z góry anielskie im chóry
W dziękczynnym śpiewaniu zawierzą radośnie,
To pieśń ich aż w niebo uderzy donośnie.
Zwrotka 4
Pielgrzymi na ziemi, a patrzą w niebiosy!
Bezbronni są sami, a strzegą od zła;
Choć zamęt dokoła, spokojne ich losy;
Ubodzy, a każdy bezcenny skarb ma.
W cierpieniu wytrwali, o rozkosz niedbali,
Na pozór się zdają dla świata stępieni,
Tym żywszą zaś wiarą są wciąż ożywieni.
Zwrotka 5
Gdy Chrystus, ich życie, ukaże się w chwale,
Gdy kiedyś objawi się jakim jest Sam,
To oni z Nim razem złączeni wspaniale
Z przepychem nadziemskim ukażą się tam;
I będą rządzili, i będą świecili
Pochodnią na niebie płonącą rzęsiście,
I radość na ziemię powróci wieczyście
Utworzone przez OpenSong