Przychodźcie do Mnie! — woła Pan

— Ja ujmę waszą dłoń,

Choć przyjdzie iść przez cierpień łan

Stąd na niebieską błoń.

Synowie ludzcy, pójdźcie wraz!

Do odpocznienia wiodę was,

Tam pląsa wybawionych zbór,

Zwycięski śpiewa chór

O jak kosztowny los,

Cudny los, szczęsny los,

O jak kosztowny los

W Jezusie spotkał nas!

Posłuchaj, jak brzmi śpiewu ton

Niebieskich, świętych dusz,

Gdy grzesznik się przed Pana tron

W pokucie zbliża już.

Jezusa krew tam wielbią wciąż,

Co czyni cuda wszerz i wzdłuż,

I tę cudowną Bożą moc, Co spędza grzechu noc.

Gdy Pan zawezwie mile

Swych W tym ostatecznym dniu:

O, pójdźcie do przybytków Mych,

By żyć na wieki tu!

— To będą usta pełne czci,

A całe niebo chwałą brzmi,

Że dziwne rzeczy Pan Bóg Sam

Uczynił wszystkim nam.

O jak kosztowny los,

Cudny los, szczęsny los,

O jak kosztowny los

W Jezusie spotkał nas!

Tam rzesze wybawionych dusz

Do wiecznych gód zasiadły już,

A z ust ich „alleluja" brzmi

— Hymn dla Baranka czci.