550. Powstań ze snu, Boży zborze
Kolejność prezentacji V1 V2 V3 V4
Zwrotka 1
Powstań ze snu, Boży zborze,
Powstań, aby czuwać wciąż,
Bo się okrzyk rozlec może:
„Oblubieniec idzie juź!"
Chce ci klejnot Swój darować,
Co ci zjednał w Swojej krwi,
Powstań drogę Mu zgotować,
Bo już zorza złota lśni,
Zwrotka 2
Powstań, zanuć chwałę Jemu,
Za to, co darował nam,
Iż nas obrazowi Swemu
Przypodobać pragnie Sam.
Wylać Ducha chce obficie
Na tych, co spragnieni są
I rozbudzić nowe życie
Wśród wybranych, co Go czczą.
Zwrotka 3
Powstań, podnieś wzrok do góry,
Patrz, jak grzesznych budzi Pan,
Jak ożywia Swoje zbory
Mocą krwi płynącej z ran;
On nasyca je obficie
I od chorób leczy złych,
On prowadzi je w tym świecie
I przechadza się wśród nich.
Zwrotka 4
Powstań więc, wybrana Jego,
Tu w tym życiu twoim już,
Byś wielbiła Pana swego,
Dziękowała Jemu wciąż.
Powstań już, umiłowana,
I przygotuj lampę swą,
Byś gotowa w przyjściu Pana
Weszła na wesele z nią!
Utworzone przez OpenSong