Mnie do Nieba dążyć trzeba,

Bym zbawiony był.

Chcę bojować, nie żałować

Nawet resztek sił.

Nikt przeszkodzić nie śmie mi,

Kiedy słabnę, hasło brzmi:

Dalej bojuj!

Nie szczędź znoju,

By osiągnąc cel!

Jam wybrany, powołany

Przed Baranka tron.

Śpieszyć muszę, bo mą duszę

Zbawia tylko On.

Kto leniwo kona bieg,

Jakby się korony zrzekł;

Co minęło, koniec wzięło,

To zarzucam w tył.

Wskazuj, Panie, nieustannie

Cel niebieski mój;

Choćby siły opuściły,

W Tobie sił mam zdrój.

Ostrzeż mnie, gdy grozi wróg,

Gdy świat zwieść chce z Twoich dróg;

Racz zachować mnie i prowadź

Prostą drogą Swą.

Pomóż, Panie, jam nie w stanie

Swej słabości zmóc;

Dusza czuje braki swoje,

Lecz Ty dajesz moc.

Swoim słowem wesprzyj mnie,

A ja złemu oprę się.

Raz brzmieć będzie w świetych rzędzie:

Pan to sprawił Sam!