O, jak błogo żyć dla Ciebie,

Błogo i wśród srogich mąk,

Bo mię wzmacniasz w złej potrzebie,

Lekkie jarzmo z Twoich rąk.

Ze strumieni Twego słowa,

Którym sycę duszy głód,

Wciąż mi płynie siła nowa

I osładza ciężki trud.

Cieszycielu mój i Panie,

Już ja o tym dawno wiem,

Że Twe słowo tylko w stanie

Dać podporę w życiu tym.

Prowadź mię drogami Swymi;

Chcę za Tobą, Panie, iść,

Tobie złożyć dobra ziemi,

Z Tobą do wieczności wnijść.