Chwała Ci, Jezu, o Królu nasz,

Że Ty Sam wziąłeś mię w Swoją straż,

Że Ty mię chronisz od zgubnych dróg,

W które mię wabi przebiegły wróg.

Ty uspokajasz me serce mdłe,

Które się jeszcze do świata rwie;

A gdy przygniata je ciężki znój,

Ty cieszysz je Sam, zań staczasz bój.

Tak, Ty mię cieszysz, gdy z bólu łkam,

Gdy słaby jestem, wzmacniasz mię Sam.

Gdy wszystko dla mnie niknąć zda się,

Ty Swą nadzieją pocieszasz mię

Bez woli Twej nie spadnie mi włos,

Choć szatan nieszczęść gotuje cios,

Choć na mnie zsyła swych pokus moc;

Ty go Swą siłą potrafisz zmóc.

Wiedź mię więc dalej w opiece Swej,

Bądź zawsze stróżem dla duszy mej!

Z ufnością patrzę ja w każdy czas,

Gdyż wierzę, że mi zwycięstwo dasz.