U nóg zbawiciela, pragnąc Jego słów,

Siadła Maria kornie, by Go słuchać znów.

Dobrą cząstkę ona ma:

Pan jej Swe zbawienie da.

U nóg Zbawiciela ja siądę rad,

Słowo Jego starczy mi za cały świat

Do nóg Zbawiciela Maria schyla się,

Wylewając na nie wonne maści swe;

Wdzięcznie dar jej przyjął Pan,

Wszak z miłości był Mu dan.

Do nóg Zbawiciela chętnie wszystko dam;

I do służby Jego oddam Mu się sam.

U nóg Zbawiciela w rannej porze dnia

Przeradosną wieścią Marii serce drga;

Jezus żyje! Mija noc,

Zwyciężyła Boża moc!

U nóg Zbawiciela chcę ja zawsze być,

Głosić Jego łaskę, z Nim na wieki żyć.