Jaśniejąca chwało,

Serce Cię wybrało,

Wielki skarbie nasz!

Radość wiekuistą,

Jasną, pełną, czystą,

Ty jedynie dasz!

Kto Cię ma, W błogości trwa;

Ten już więcej chcieć nie może,

Kto Cię znalazł, Boże!

Kto własnością Twoją,

Może żyć w pokoju,

Znalazł, czego chce.

Gdy miłości wstęga

Serce z Tobą sprzęga,

Słodko płyną dnie.

Wzorze kras,

Gdy mieszkasz w nas,

Wszystkie ziemi wspaniałości

Gasną w Twej piękności.

Cóż mi jest po niebie,

Jeśliby tam Ciebie,

Panie, brakło w nim?

Żywot na tej ziemi

Z powabami swymi

Marą jest i snem,

Gdy Cię mam,

Przy Tobie trwam,

Niech z pragnienia schną wnętrzności,

Nie dbam na słabości.

Droga przyjdź Istoto,

Droższa mi nad złoto,

Swoją chwałę zjaw!

Duszę racz ukoić,

Głód jej zaspokoić;

Grzechom koniec spraw!

Ty mię zwiesz

Do świętych rzesz,

Z Tobą wiecznie się połączę,

Gdy swój żywot skończę.