Powiedzcie mi, bracia i siostry,

gdzie spiesznie zdążacie w ten czas?

Wszak burze szaleją na dworze,

czy z sobą weźmie cię i nas?

My wszyscy idziemy na Syjon,

tam szczęście i radość wciąż trwa,

Nie straszą nas wichry ni burze,

bo Chrystus nagrodę nam da.

Niedługo wędrówki tej kres,

i koniec tych smutków i łez.

Wnet przyjmie nas Chrystus do Siebie,

będziemy szczęśliwi tam z Nim.

Ach, chętnie i ja bym tam poszedł,

gdzie rajski jaśnieje ten gród,

Lecz zbłądzę, nie znana mi droga,

i serce me pełne jest trwóg.

Nie lękaj się, bracie, chodź z nami,

nas Chrystus prowadzi wciąż Sam,

On da ci Swą radość i pokój,

wprowadzi do rajskich tych bram.

Więc weźcie mię bracia ze sobą,

i ja chcę podążać w ten gród,

Gdzie nie ma ni smutków m zmartwień,

gdzie Panem i Królem jest Bóg.

Ach, witaj nam, witaj nasz bracie,

chodź szybko i rękę swą daj;

My chcemy wszak razem podążać,

w szczęśliwy, niebieski ten kraj!