667. Spoczęły lasy, sioła

667. Spoczęły lasy, sioła

Kolejność prezentacji V1 V2 V3 V4

Zwrotka 1

Spoczęły lasy, sioła,

Ucisza się dokoła,

Zasypia cały świat;

Lecz ciebie, serce moje,

Do pieśni chwał nastroję,

Do pieśni, którym Stwórca rad.

Zwrotka 2

Dzień uszedł, gwiazdek roje

Zsyłają blaski swoje

Na ziemię z niebios wyż;

Tak ja też jaśnieć będę,

Gdy w gronie świętych siędę,

Złożywszy życia znój i krzyż.

Zwrotka 3

To ciało me strudzone

Spoczynku jest spragnione,

Więc składa ubiór swój,

— Ten ciała strój zniszczeje,

Lecz Chrystus mię odzieje

W nieskazitelny niebian strój.

Zwrotka 4

Rozpostrzyj skrzydeł dwoje,

O Jezu, szczęście moje,

I przytul dziecię Swe;

Gdy strach nadejdzie nocny,

Ty, Boże mój wszechmocny,

Od szkód i złego chronisz mnie.

Utworzone przez OpenSong