Swej miłości ogniwem połączył was Pan,

W wasze serca On łaskę Swą wlał,

By nowego żywota zdrój w Nim był wam znan;

Przewodnikiem wam w życiu się stał.

Miłość ta wiecznie trwa,

Którą wam jest On Sam;

W waszych sercach On stale chce żyć,

A gdy was we swój czas

Przed Swój tron wezwie On,

Jego miłość będziecie wciąż czcić.

Dziś nad wami Pan Jezus podnosi Swą dłoń,

Błogosławiąc wam wśród wdzięcznych pień,

Lecz ozdobi Swą chwałą, uwieńczy wam skroń,

Gdy wiernymi was znajdzie w Swój dzień.

Pielgrzymujcie w czujności przez ten życia bieg

— Wiele zdrad, sideł jest w świecie tym.

Wiarą wprzód, aż by wróg pokonany już legł,

By z was chwałę miał Pan w ludzie Swym.

Na wesele oboje Pan w górę was zwie,

W rychłe zabrzmi głos Jego: Pójdź już!

Do królewskich, weselnych szat ubrać was chce,

Byście wiecznie przed Nim stali wciąż