Raz przyjdzie Pan! O, przyjdzie On zaiste,

Zabierze wiernych Swych do nieba tam

I przyozdobi wieńcem czoła czyste,

Omyte we krwi Jego świętych ran.

O, co za radość czeka ich tam,

/ Gdzie w wiecznej chwale króluje Pan Bóg Sam! /x2

Raz przyjdzie Pan! On obietnicę spełni,

Choć świat tej prawdy nie ma, ani zna,

Ni taki z braci, który w błędzie chodzi;

Pan to, co przyrzekł, wszystko spełni, da.

O, co za radość zobaczyć Go,

/ Z Nim wznieść się w górę, opuścić miejsce to! /x2

Raz przyjdzie Pan! Na pewno rychło przyjdzie,

— Nad światem coraz większa grzechu noc;

A utrapienie, ucisk wnet nadejdzie;

Już morze, ląd swą groźnie zjawia moc.

Zawód bolesny spotka raz tych,

/ Co tej przestrogi do serc nie wzięli swych. /x2

Raz przyjdzie Pan! To dzieło już zaczęte.

Bracie i siostro, czym Go witać chcesz?

Gotowyś już wnijść w te przybytki święte,

Gdzie stanąć masz przed Bogiem twarzą w twarz?

Jakże to smutne, tu wierzyć w kłam

/ I nie śmieć nigdy do światła wznieść się /x2