Ej, niejedną jeszcze łezką

Dziecię Boże zrosi twarz,

/ Nim zaświta wieczne rano. /x2

I syjońską olśni straż.

Ej, niejedną jeszcze krzywdę

Będzie trzeba cicho znieść,

/ Nim się będzie mogło z Panem /x2

Do krainy rajskiej wznieść.

Ej, niejedna cierpka chwila

I zawodów ostry ton

/ Jęknie v/ duszy, nim uderzy /x2

W niebie triumfalny dzwon.

Ale potem, co za radość,

Co za chwała będzie to,

/ Gdy do domu Jezus wzniesie /x2

Z kraju łez dziecinę Swą!