Gdzie się troski ścielą

W tym padole nędz,

Bez pokoju wielu

Musi w życiu biec.

Serca pocieszajcie

Zdrojem Bożych łask,

W ciemność ich rzucajcie

Złoty słońca blask!

/ Słońca promienie ścielcie w znój i krzyż,

Na miłości skrzydłach nieście serca wzwyż! /x2

Małym czynem wiele

Miłość zgoi ran,

Wspierać, nieść wesele,

To przykazał Pan.

Ileż brzemion, ile

Ten potrafi zdjąć,

Kto pociechę w chwile

Ciężkie umie tchnąć.

Pieśnią i radosną

Twarzą płoszcie mgły,

Idźcie z Bożą wiosną

W beznadziejne dni.

W życia udręczenie

Nieście wiary moc,

Z nieba pocieszenie

Wnoście w ziemską noc!

Chociaż posiew łzawy

Miłość rzuca w świat,

Pan się do jej sprawy

Zawsze przyzna rad.

Miłość leczy bóle,

Daje wieczny zysk,

Nieście więc w niedolę

Jasny słońca błysk!