Wędrujemy raźno w ojczyznę swą

Po tej wąskiej drodze wzwyż.

Tu zwątpienia, żale nieznane są

Na tej wąskiej drodze wzwyż.

Jeden nie opuści nas, choć walka wre,

On daruje męstwo nam i pomoc śle,

On też śledzi bacznie każdy krok i czyn,

— Jezus, On Boży Syn.

Mamy Słowo Boże, to światło, miecz

Na tej wąskiej drodze wzwyż;

Ono moc ciemności odpędza precz,

Na tej wąskiej drodze wzwyż.

Kiedy bojaźń, smutek utrudnia krok

Na tej wąskiej drodze wzwyż,

My z ufnością w górę wznosimy wzrok

Na tej wąskiej drodze wzwyż.

Choć niejeden trud by nas wstrzymać chciał

Na tej wąskiej drodze wzwyż,

To dojdziemy wnet

do niebieskich chwał

Po tej wąskiej drodze wzwyż.