441. Już czas się puścić w drogę
Kolejność prezentacji V1 V2 V3 V4
Zwrotka 1
Już czas się puścić w drogę,
Wieczorny pada zmrok;
Tu zewsząd siły wrogie
Czatują na nasz krok.
Niech nam nie braknie sił
W tej drodze do wieczności;
Pan siły da w pełności,
By koniec dobry był.
Zwrotka 2
Swe serca pięknie zdóbcie,
Nie strójcie domów, ciał;
Mieszkania tu nie róbcie,
Bo w niebie jest wasz dział.
Po szczęściu spada cios;
Niech pielgrzym się uniża,
Niech się nie lęka krzyża,
Wnet skończy się ten los.
Zwrotka 3
Iść musim, jak pielgrzymi,
Jak cichy, biedny lud;
Kto zbytnio lgnie do ziemi,
Utrudnia sobie chód.
Kto chce, niech biedzi się,
My wikłać się nie chcemy,
Na małym przestajemy,
Gdy Pan do chwały zwie.
Zwrotka 4
Pielgrzymka już się kończy.
Wytrwajmy krótki czas!
Pielgrzymka już się kończy,
W Swój dom Pan woła nas.
Tam pokój będzie dan,
Gdy w górze się zejdziemy,
U Ojca odpoczniemy;
O, co za błogi stan!
Utworzone przez OpenSong