Krzyż żąda ofiary, gdyż na nim

Musi umrzeć nasze ,ja";

Trzeba kłaść na ołtarzu w ofierze się,

By spalić się do cna.

Czyś gotowy tak iść śmierci drogą na krzyż?

Porzuć bo jaźń i wszelki swój strach!

Powierz Bogu swój los; On weźmie precz,

Przed czym ty teraz trwogę masz.

Jak prędko niebacznie mówi się:

,Kładę teraz życie me!"

Lecz gdy chce w głębię śmierci

Pan wciągnąć cię, To ty Mu mówisz:

„nie!"

Czy trwożnie się cofać jeszcze chcesz?

Raczej przyjmij chętnie krzyż!

Śmiało ufaj i ślepo w tę łaskę wierz

Czystego weźmie wzwyż!

Co z tobą zamierza zrobić Pan?

To, że z Nim ty umrzeć masz,

By Swym życiem On w tobie mógł żyć już Sam,

A ty Mu chwałę dasz!