Miłość Boża granic nie ma żadnych

Głębsza ona od jaśniejszych zórz

Świeci jaśniej od gwiazd, słońc porannych

Wnika wszędzie i wśród mgieł, i burz

Bóg grzesznika przyjął mię

Swą szatą odział, dobrze wiem

On zgładził wszelką winę mą

Uczynił mnie dzieciną Swą

Gdzie me oko tylko dotrzeć może

Widzę Twojej cudnej mocy ślad

Każdy twór i każdy żywot, Boże

Lśni odblaskiem Twej miłości rad

Gdy oddaję Jemu życie swoje

On kosztowną perłę znaleźć da

Światu złemu ujść, wytrzymać znoje

Jak szczęśliwą w Panu dusza ma