Znalazłem grunt, gdzie ma kotwica

Na wieki niewzruszona tkwi:

Jest nim Jezusa ran krynica,

Stąd zdrój wytryska świętej krwi.

Ten grunt na wieki będzie trwał,

/ Choć i ten świat się będzie chwiał. /x2

Przepaści, w tobie utonęły

Przez śmierć Chrystusa grzechy me.

Tam sądu nie masz, zagoiły

Wszelkie bolesne rany się.

Pan za mnie przelał świętą krew

/ I załagodził Boży gniew. /x2

Dopóki mieszkam na tej ziemi,

Na gruncie tym ja będę stać;

Za wszelką cenę wraz z wiernymi

Przy Zbawcy swoim pragnę trwać.

Rozbrzmiewać śpiew mój wiecznie ma:

/ Miłości Boża, tyś bez dna! /x2