Golgoty to szczyt, gdzie hańby stał krzyż.

Tam Jezus się przybić dał, by winy me zmyć,

Bym wiecznie z nim żył.

Zbawiciel, Król pień i chwał.

Golgocki ten krzyż, pociąga mnie wzwyż.

Tam zgasł Jezus mój, za mnie tocząc bój.

Tam Sędzia i Pan przed sąd poszedł sam,

Bym wieczne zbawienie miał.

Z ufnością na krzyż spojrzałem

Wśród bied i pokój znalazłem tam.

Więc odtąd już z Nim przybliżać się

miem do Ojca, do niebios bram.

Golgocki ten krzyż pociąga mnie wzwyż.

Tam Pan z niebem świat pojednał, mur padł.

Odwieczny tam blask miłości i łask,

Jaśnieje i świeci nam.

Grzesznikom wszech ziem, wszechczasów

Ten krzyż z litości darował Bóg.

Bo balsam dla ran otrzyma wnet tam,

Kto zwróci na krzyż swój wzrok.

Golgocki ten krzyż pociąga mnie wzwyż,

Bo bliskim jest tam w miłości swej Pan.

On ciszą wśród burz, pokojem dla dusz.

Pod krzyżem jest niebios próg.