Najdroższy Jezu, czyjaż wielka wina

Na krzyż Bożego, Ciebie, wiodła Syna,

Z jakiej przyczyny spadło tyle złego

Na niewinnego?

O Łasko wielka, Miłości bez miary,

Tyś za nas cierpiał, gdy my godni kary!

Za winy nasze, Tyś, nasz Pan nad pany,

Na śmierć był dany.

Rozumem swoim pojąć jam nie w stanie

Twojej miłości i dobroci, Panie!

Jakąż Ci wdzięczność, Zbawco mój, okażę?

Co dam Ci w darze?

Serce Ci daję swe, Baranku Boży,

Żaden mnie odtąd wróg już nie zatrwoży;

Z głębi swej duszy wielbię Ciebie, Panie,

Za Twe kochanie.

A gdy przed tronem Twojej stanę chwały,

Gdzie chóry świętych będą Ci śpiewały,

Po wieki wieków będę wielbił Ciebie

Z świętymi w niebie.