Cóżeś uczynił, Jezusie kochany,

Że na Cię wyrok tak srogi wydany?

Jaka jest wina, jaki czyn zbrodniczy

O pomstę krzyczy?

Ciebie biczują, cierniem koronują,

Lżą urągliwie Cię i policzkują.

Octem i żółcią na krzyżu, spragniony,

Jesteś pojony.

Twoich mąk wszystkich

jakaż jest przyczyna?

Ach, moja Ciebie uderzyła wina!

Coś cierpiał, Jezu,

jam wszystko zawinił,

żem źle czynił.

Któż może pojąć tak cudowną karę:

Pasterz za owce idzie na ofiarę.

Pan sprawiedliwy oto spłaca długi

Za Swoje sługi.

O miłość wielka, miłość to bez miary

Podjęła chętnie te okropne kary.

Chciałem rozkoszą tutaj być pojony -

Tyś był męczony.